“Er is altijd iets wat je kunt doen.”

Het waren de kleinkinderen van Marga Bakker die in september het namenlint op De Watergeuzen onthulden. Hun oma Marga is overtuigd windmolenaar en gaf hen allemaal een aandeeltje in de molens. “Ik ben ervan overtuigd dat alle beetjes helpen. Het is een kwestie van keuzes maken.”

Voor Marga Bakker hoort windenergie thuis in het rijtje biologische lokale groenten, tweedehands spullen kopen, geen vlees eten en zuinig zijn op wat je hebt. Zorgvuldig omgaan met de aarde, daar gaat het om. Ze draagt haar overtuiging ook uit naar haar 9 kleinkinderen – de jongste is 13, de oudste 24 jaar. “Ik probeer dat bewustzijn over te brengen op het grut.”

Naar de kringloop

Een participatie in De Watergeuzen is een van de manieren waarop ze het gesprek met hen aangaat. Toen de rente werd uitgekeerd, vroeg ze hen die te investeren in iets duurzaams. “Dat vonden ze best lastig. Daarom heb ik de kringloop geadviseerd. Een van hen heeft daar toen een smokingjasje voor de studentensociëteit gekocht, de ander iets dat werkt zonder batterijen. Ik vond het al heel mooi dat ze daar een keer zijn geweest. Mijn oudste kleinzoon heeft onlangs een elektrische scooter gekocht. Zijn nichtje kocht een Vespa en werd daar toen door de anderen op aangesproken. Dus het maakt blijkbaar wel iets los.”

Gesprek

Vooralsnog is ze de enige in de familie die geen vlees eet. Tijdens de vakantie met de kinderen en kleinkinderen in Frankrijk werden daar werden wel vragen bij gesteld. “Bijvoorbeeld waar de dichtstbijzijnde McDonalds dan was, haha. Ze hoeven van mij hun maaltijden niet aan te passen. Maar ik leg wel uit dat het veel efficiënter is om graan zelf te eten dan om er eerst een koe mee vol te stoppen. En dan heb je een gesprek.”

Tijdelijke oplossing

Weerstand tegen windmolens heeft ze niet. “Ik neem vaak de trein naar het oosten of noorden van het land. Dan kom je langs die windparken in de polder en dat heeft wel wat. Tegelijkertijd kan ik me voorstellen dat mensen zich eraan storen. Maar het is niet anders, ik zie het als een noodzakelijk maar tijdelijk kwaad. Ik verwacht dat we op termijn andere oplossingen krijgen. De hoogspanningspalen zijn tenslotte ook al voor een deel weggewerkt onder de grond.”

Ik ben ervan overtuigd dat alle beetjes helpen

Manier van leven

Haar aandeel in De Watergeuzen ziet ze als onderdeel van een manier van leven. Met de trein op vakantie, in plaats van met het vliegtuig. Werken als vrijwilliger voor de Groentedeler (biologische groenten voor de voedselbank, een project van de Ekklesia). Als de tijd het toelaat, doet ze mee met de Grootouders voor het Klimaat. “Ik ben niet fanatiek hoor, of foutloos. Mijn stroom komt bijvoorbeeld van Vattenfall. En ik woon in een huurhuis aan een hofje, dus aan verduurzaming kan ik niet zoveel doen. Maar met zo’n aandeel in de windmolens vergroen ik toch een stukje van mijn energievoorziening. Ik ben ervan overtuigd dat alle beetjes helpen.”

Ik wil ze als tegenwicht iets van optimisme meegeven

Optimisme meegeven

“Als mijn kleinkinderen het nieuws zien, vragen ze zich misschien af wat ze nog te wachten staat. En het wordt allemaal alleen maar heftiger, dat is hun toekomst. Ik wil ze als tegenwicht iets van optimisme meegeven; de wereld is prachtig als we er zuinig op zijn. En er is altijd iets wat je kunt doen, het is een kwestie van keuzes maken.”